Włoski torpedowiec Insidioso
Answer ET8-2010-01

HISTORIA:
Torpedowiec „Insidioso” zwodowano 30 września 1913 roku w stoczni Pattison Napoli - S. Giovanni. Po przejściu prób morskich i szkoleniu załogi, został skierowany do portu Taranto, gdzie wszedł w skład 2 Flotylli Niszczycieli ( w tym okresie okręt sklasyfikowano jako niszczyciel). Podczas I wojny światowej „Insidioso” pełnił funkcje eskortowca i patrolowca. W maju 1917 roku Insidioso brał udział w bitwie w cieśninie Otranto, gdzie walczył przeciwko lekkim siłom morskim Państw Centralnych.
W okresie międzywojennym okręt dwukrotnie poddano modernizacji (głównie urządzeń napędowych) lecz w momencie wybuchu kolejnej wojny światowej, jego konstrukcja była już mocno przestarzała. Z tego powodu „Insidioso” został wycofany. Okręt stacjonował w portach płw. Istria (obecna Chorwacja), gdzie pełnił rolę eskortowca konwojów pływających po Adriatyku.
10 września 1943 po kapitulacji Włoch, „Insidioso” prze-jęły wojska niemieckie i 8 listopada tegoż roku wcielono go do Kriegsmarine jako torpedowiec „TA-21”. Okręt dołączono do 11 Flotylli Eskortowej, w której ponownie pełnił funkcję eskortowca na Adriatyku. 9 sierpnia 1944 roku „TA-21” został ciężko uszkodzony brytyjską bombą lotniczą, a 5 listopada 1944 r. zatonął niedaleko Fiume po trafieniu torpedą zrzuconą przez amerykański samolot.

DANE TECHNICZNE:
Wyporność: 672 t.
Długość: 73 m.
Szerokość: 7,3 m.
Zanurzenie: 2,5 m.
Uzbrojenie:
- 1 działo 120 mm
- 2 działa 76 mm
- 4 wyrz. torped 457 mm
Załoga: 69 marynarzy

UWAGI OGÓLNE:
Model opracowano w skali 1:200 i przedstawia wygląd okrętu z 1917 roku. Należy go zaliczyć do średnio trudnego w budowie. Mimo swojej nieskomplikowanej konstrukcji wymaga jednak włożenia trochę pracy i cierpliwości. Bezwzględnie na-leży przestrzegać podanej grubości tektury bo inaczej części mogą niepasować do siebie. Części wycinamy “po linii”. Przed przystąpieniem do budowy modelu należy zapoznać się z opisem budowy i rysunkami montażowymi. Przy budowie mdelu przydatne będą nożyczki, nóż do papieru, metalowa linijka, pęseta, kleje kauczukowy-butapren, celulozowy-hermol, polimerowy, poliuretanowy, cyjanoakrylowy na przykład super glue, kropelka, cyjanopan itp. Do niektórych połączeń przydatny będzie klej w płynie na bazie wody Brand Clear Glue (BCG). Potrzebne będą także wykałaczki, drut różnej grubości, tektura o grubości 0,5mm, 1mm, nić bezwłoskowa i żyłka, papier ścierny o różnej gęstości. Do retuszu krawędzi proponuję użyć farbek modelarskich oraz pasteli olejnych (stosować na mokro po rozpuszczeniu w terpentynie). Przed przystąpieniem do pracy model można polakierować bezbarwnym lakierem. Powierzchnie niezadrukowane a widoczne po przyklejeniu części malujemy na kolor odpowiadający kolorystyce modelu.